Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2022 r.

Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Roman Chorab

Protokolant Joanna Gaweł - Wojciechowska

bez udziału oskarżyciela publicznego

po rozpoznaniu w dniach 28.05.2021 r., 29.07.2021 r., 29.10.2021 r.

sprawy T. K.

ur. (...) w L.

syna R. i G. z d. B.

i D. K.

ur. (...) w L.

syna R. i G. z d. B.

obwinionych o to, że:

w okresie między 01.02.2020 r. a 29.02.2020 r. w miejscowości P. przy numerze 92, działając wspólnie, na drodze gminnej (gruntowej) nr (...), obręb P., gmina L., prowadząc prace porządkowe na przyległej łące (usuwanie wyciętych drzew, brzozy) pozostawili na drodze nr (...) ścinki drzew i gałęzi, czym spowodowali utrudnienia w ruchu oraz w tym samym miejscu i czasie zanieczyścili drogę gminną nr (...) obręb P. gmina L., gałęziami i ścinkami gałęzi czym spowodowali utrudnienia w ruchu ww. drogą,

tj. o czyn z art. 90 i 91 oraz art. 124 § 4 kw

I.  obwinionych T. K. i D. K. uznaje za winnych popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku z tym iż kwalifikuje go jako wykroczenie z art. 90 kw i art. 91 kw i za to na podstawie art. 90 kw w zw. z art. 9 § 1 kw wymierza im kary po 500 (pięćset) złotych grzywny;

II.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonych D. K. i T. K. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwotach po 50,00 złotych i na podstawie art. 3 ust 1 Ustawy z dnia 23.06.1973 r o opłatach w sprawach karnych wymierza im opłaty w kwotach po 50 złotych.

Sygn. akt II W 241/20

UZASADNIENIE

W wyniku przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

D. K. w chwili obecnej jest stałym, 45-letnim mieszkańcem miejscowości P. (...), w gminie L., powiatu (...). Obwiniony zajmuje się na co dzień prowadzeniem gospodarstwa rolnego, o bliżej nieokreślonej wysokości dochodów, i nie posiada żadnych osób na swoim utrzymaniu.

T. K. w chwili obecnej jest stałym, 44-letnim mieszkańcem miejscowości P. (...), w gminie L., powiatu (...). Obwiniony również na co dzień zajmuje się prowadzeniem gospodarstwa rolnego, o bliżej nieokreślonej wysokości dochodów i ma na utrzymaniu dwoje dzieci: 18 letnią córkę i 16 letniego syna.

W bliskim sąsiedztwie obwinionych, zamieszkują S. G. (1) (zam. Pławna (...)) oraz K. Z. (1) (zam. Pławna (...)).

Mąż S. G. (1) wraz z jej synem w miesiącu lutym 2020 r. oczyścili i dokonali wycinki drzew z pasa drogowego nr (...), na co uzyskali stosowane zezwolenie z Gminy L. i z Nadleśnictwa. Państwo G. uprzątnęli ścinki drzew leżące w granicach własnej działki o nr (...), natomiast ścinki znajdujące się w granicach działki K. Z. (1) pozostały nieuprzątnięte.

Z tego też powodu K. Z. (1) zleciła zwiezienie drzew obwinionym: T. i D. K., którzy w okresie między 1 lutym 2020 r. a 29 lutym 2020 r. w miejscowości P. przy numerze 92, działając wspólnie, na drodze gminnej (gruntowej) nr (...), obręb P., gmina L., prowadząc prace porządkowe na przyległej łące (usuwanie wyciętych drzew, m.in. gatunku brzoza) pozostawili na drodze nr (...) ścinki drzew i gałęzi, czym spowodowali utrudnienia w ruchu oraz w tym samym miejscu i czasie zanieczyścili drogę gminną nr (...), obręb P., gminna L., gałęziami i ścinkami gałęzi czym spowodowali utrudnieniaw ruchu wyżej wymienioną drogą.

S. G. (1) i K. Z. (1) zawiadamiali Straż Miejską w L. o dokonanych przez obwinionych zanieczyszczeniach.

(dowód: notatka urzędowa, k. 1, informacja o zezwoleniu Gminy L.- k. 2, notatka z wizji terenowej (...) wraz ze zdjęciami- k. 3 – 7, zeznania świadka S. G. (1) - k. 51-52 i k.13 , zeznania świadka: J. G.- k. 54 – 55, zeznania świadka S. G. (2) - k. 55 - 55v oraz zeznania świadka W. Z.- k. 61 , uproszczony wypis z rejestru gruntów –k. 63 ).

Sąd zważył co następuje :

Zgodnie z treścią art. 90 kw. kto tamuje lub utrudnia ruch na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu, podlega karze grzywny do 500 złotych lub karze nagany.

Zgodnie natomiast z treścią natomiast art. 91 k. w. kto zanieczyszcza drogę publiczną lub na tej drodze pozostawia pojazd lub inny przedmiot albo zwierzę w okolicznościach, w których może to spowodować niebezpieczeństwo lub stanowić utrudnienie w ruchu drogowym, podlega karze grzywny do 1500 złotych albo karze nagany. Kwalifikacja prawna czynów nie była kwestionowana przez żadną ze strony postępowania, nie budziła także żadnych wątpliwości Sądy. Jedyną kwestią sporną była okoliczność czy działka oznaczona nr (...) jest drogą w rozumieniu powyżej cytowanych przepisów. W ocenie Sądu powyższe nie może budzić wątpliwości w świetle urzędowego dokumentu jakim jest dokument Starostwa Powiatowego w L. w postaci uproszczonego wypisu z rejestru gruntów. Z wypisu tego wynika , że działka o wskazanym nr jest drogą. W ocenie Sądu wobec takiego dokumentu informacja Urzędu Gminy i Miasta L. ( k. 57 akt sprawy ) jawi się jedynie jako dowolna interpretacja powyżej cytowanego dokumentu nie poparta żadnymi stosownymi przepisami czy też uregulowaniami.

Przechodząc do oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, z akt sprawy, wynika bez żadnej wątpliwości, że oskarżeni T. i D. K. poprzez wykonywanie pracy przy ściętych przy drodze nr (...) drzewach dokonali zanieczyszczenia tej drogi w postaci wyciętych kawałków gałęzi, powodując utrudnienia w jej przejeździe, a także dokonali zanieczyszczenia działki sąsiadującej z pasem drogi publicznej (...), należącej do K. Z. (2).

Zebrane w sprawie dowody w postaci m.in. zeznań świadków, notatki urzędowej, informacji o zezwoleniu Gminy L., a także notatki z wizji terenowej (...) wraz ze zdjęciami, tworzą rzetelną, wiarygodną i logiczną całość oraz są wzajemnie ze sobą spójne.

Z przeprowadzonego postępowania dowodowego wynika, że T. i D. K. zanieczyścili pas drogi publicznej nr (...), czym spowodowali utrudnienia w ruchu, przez co zachowanie ich wypełniało znamiona czynu unormowanego w art. 90 k. w. i art. 91 k. w.

Należy przy tym wskazać, że Sąd nie dał wiary składanym przez obwinionych wyjaśnieniom. Wprawdzie obaj obwinieni nie przyznawali się do zarzucanych im czynów, jednakże ich twierdzenia miały charakter lakoniczny i były bardzo oględne. Nie sposób przecież dać wiarę , że to zjawisko pogodowe w postaci wiatru w sposób równomierny na długości całej drogi „rozłożyło” w sposób niemalże idealny wszystkie gałęzie i pozostałości po wyciętych drzewach ( materiał poglądowy k. 4-5 ). Ponadto nie znalazły one potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym (wyjaśnienia obwinionych T. oraz D. K., k. 50 v – 51).

Przy wymiarze kar obwinionym T. K. i D. K. , Sąd wziął pod uwagę całokształt okoliczności zarówno łagodzących jak i obciążających dotyczących sprawców tego wykroczenia.

Do tych pierwszych Sąd zaliczył fakt , iż obwinieni T. K. i D. K. w żaden sposób nie utrudniali prowadzonego wobec nich postępowania przed Sądem , jak również , że z wniosków o ukaranie nie wynika , że byli oni już uprzednio karani za popełnianie wykroczeń.

Jako okoliczność obciążającą , Sąd potraktował działanie wspólnie i w porozumieniu.

Łącząc wymienione wyżej okoliczności z dyrektywami wymiaru kary z art. 33 § 1 i 2 kw. , Sąd uznał, iż wymierzenie obwinionym T. K. i D. K. na podstawie art. 90 kw. w zw. z art. 9 § 1 kw. kary grzywien w wymiarze po pięćset złotych jest współmierne do stopnia winy , stopnia społecznej szkodliwości czynu , którego się dopuścili – przy czym spełni wobec osób sprawców rolę wychowawczą i zapobiegawczą. Nadto zdaniem Sądu wysokość grzywien nie przekracza możliwości finasowo- dochodowych obwinionych.

Rozstrzygnięcie Sądu w przedmiocie kosztów sądowych wynika z okoliczności, iż obaj obwinieni prowadzą działalność rolniczą i osiągają stałe dochody. Zdaniem Sądu brak było więc podstaw do zwolnienia ich od kosztów sądowych.

Zatem na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd zasądził z uwagi na powyższe od obwinionych T. i D. K. w całości na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie po 50 złotych od każdego z nich, zaś na podstawie art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych wymierzył obu obwinionym opłatę w wysokości po 50 zł – co stanowi 10 % grzywny wymierzonej obu obwinionym.