Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Justyna Krzysztofik - Skrzydłowska

Protokolant Joanna Gaweł - Wojciechowska

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu w dniu 14.11.2018 r., 23.01.2019 r.

sprawy K. J.

urodz. (...) w L.

córki M. i J. z d. K.

oskarżonej o to, że:

w dniu 5 maja 2016 r. działając w celu uzyskania pożyczki po uprzednim wprowadzeniu
w błąd co do zamiaru i możliwości zapłaty zaciągniętego zobowiązania doprowadziła firmę (...). z o. o do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1.500 złotych, w ten sposób, że we wniosku o udzielenie pożyczki podała jako swoje częściowe dane K. L. – jej PESEL, oraz serię i nr jej dowodu osobistego, co miało istotne znaczenie dla uzyskania pożyczki, czym działała na szkodę wyżej wymienionej firmy

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

I.  oskarżoną K. J. uznaje za winną popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 286 § 1 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37 a kk wymierza jej karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności zobowiązując do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

II.  na podstawie art. 230 § 2 kpk zwraca (...) Bank S.A właściwemu oddziałowi dowody rzeczowe wymienione w pkt od 1-3 wykazu nr I/29/18/P;

III.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 70,00 złotych i na podstawie art. 2 ust 1 pkt 3 w zw. z ust 2 Ustawy z dnia 23.06.1973 r o opłatach w sprawach karnych wymierza jej opłatę
w kwocie 180 złotych.

Sygn. akt II K 373/18

UZASADNIENIE

SĄD REJONOWY USTALIŁ NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:

K. J.- mieszkanka M. nosząc się z zamiarem zaciągnięcia pożyczki, rejestrując się w dacie 3 maja 2016r. o godz. 01:58 na stronie internetowej (...) złożyła wniosek o udzielenie pożyczki podając częściowo dane innej osoby. Mianowicie obok swojego imienia i nazwiska, adresu zamieszkania oraz adresu e-mail wpisała numer PESEL oraz serię i numer dowodu osobistego należące do K. L. – mieszkanki pobliskiego G.. Wprowadzając w powyższy sposób w błąd firmę (...) Sp. z o.o. K. J. ubiegała się o pożyczkę w kwocie 1500 zł na okres 30 dni.

(dowód: zeznania świadka K. L. – k. 5, 85 verte-86, pismo pokrzywdzonego – k. 22)

W dniu 5 maja 2016r. pożyczka został udzielona. Na wskazane przez K. J. konto bankowe przelana została kwota 1500 zł, przez doszło do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmy (...) sp. z o.o. Pożyczka nie była spłacana.

( dowód: pismo pokrzywdzonego-k. 22, historia rachunku bankowego – k. 41, umowa rachunku oszczędnościowego z załącznikami – k. 44-47, informacja z Krajowego Rejestru Długów- k. 12-14 )

W późniejszym czasie K. L. zamierzając zawrzeć umowę z operatorem sieci komórkowej uzyskała informację o wpisie jej jako dłużnika w Krajowym Rejestrze Długów. Niezwłocznie złożyła zawiadomienie o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia na jej szkodę przestępstwa. Dowód osobisty, którego seria i numer widniały na umowie, znajdował się w miejscu zamieszkania K. L. i był już nieważny.

( dowód: zeznania świadka K. L. – k. 5, 85 verte-86, notatki urzędowe- k. 1,8, informacja z Krajowego Rejestru Długów- k. 12-14 )

K. J. ma obecnie 22 lata, jest sprawcą młodocianym. O wykształceniu gimnazjalnym, bez zawodu, utrzymuje się z prac dorywczych zarabiając miesięcznie ok. 150 zł netto. Jest panną, matką jednego dziecka w wieku niespełna 2 lat. Zaciągała w przeszłości pożyczki w innych firmach logując się na odpowiednich stronach internetowych. Korzystała także z pomocy finansowej członków rodziny.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonej K. J. –k. 51-52, 89-89 verte )

K. J. była uprzednio jednokrotnie karana sądownie prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 27.06.2017r. sygn. akt II K 163/17 za przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby.

( dowód: dane o karalności –k. 78 )

K. J. nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i przed Sądem.

W toku dochodzenia odmówiła składania wyjaśnień.

Przed Sądem podniosła, że nie zna pokrzywdzonej i sama jest zaskoczona zaistniałą sytuacją. Wprawdzie zaciągała drogą internetową umowy pożyczki, gdyż w tamtym czasie „miała chwilowy brak gotówki”, lecz chodziło o kwoty rzędu 300-400 złotych. Wskazała jednocześnie, że z jej adresu e-mail nikt inny nie korzysta, nikt nie korzysta z jej komputera, według wiedzy oskarżonej hasło zna tylko ona, lecz pożyczki na kwotę 1500 zł nie zaciągnęła. Dodała, że przekazywała numer konta bankowego innym osobom, w szczególności wujowi, który - gdy miała problemy finansowe, zza granicy przelewał jej środki pieniężne. Również w tamtym okresie oczekiwała na pieniądze od niego.

SĄD ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Zarzut stawiany K. J. znajduje potwierdzenie w zgromadzonym, wiarygodnym materiale dowodowym. Prezentowana przez oskarżoną linia obrony jest wykrętna i odosobniona, przeczy wiarygodnym dowodom, jakie Sąd ujawnił w toku rozprawy głównej. Z powyższych względów wyjaśnienia oskarżonej w zakresie, w którym przeczy zaciągnięciu przedmiotowej pożyczki z częściowym wykorzystaniem danych należących do K. L., Sąd uznał za niewiarygodne.

Sama K. L. w swych zeznaniach nie była w stanie odnieść się do osoby sprawcy, bowiem podobnie jak oskarżona wskazała, iż są dla siebie osobami zupełnie obcymi. Zeznania świadka mają jednak charakter porządkujący i wskazują na fakt zaciągnięcia pożyczki z wykorzystaniem niektórych danych z jej dowodu osobistego. Kwestia okoliczności wejścia w posiadanie owych danych przez sprawcę pozostawała bez znaczenia orzeczniczego w niniejszej sprawie. Sąd zeznaniom K. L. – spójnym wewnętrznie i korespondującym z dokumentami dołączonymi do akt sprawy, dał wiarę w całości.

Czyniąc pozytywne ustalenia faktyczne Sąd oparł się przede wszystkim na dokumentach zgromadzonych w aktach sprawach tj. historii rachunku bankowego, umowy rachunku, a także pisma pokrzywdzonego, nadto częściowo zapewnieniach samej oskarżonej.

Jeżeli K. J. twierdzi, że tylko ona korzystała z adresu e-mail podanego na etapie składanego wniosku o pożyczkę, nikt inny nie korzystał z jej komputera, nikomu nie podawała hasła, a w konsekwencji złożonego drogą internetową wniosku na podany przez K. J. numer konta bankowego – zgodny z umową jaką zawarła banku, w dacie 5 maja 2016r. dokonany został faktycznie przelew gotówki w wysokości 1500 zł, to oznacza, że oskarżona zaciągnęła pożyczkę z częściowych wykorzystaniem danych K. L..

Kwestia nieważności dowodu osobistego, którego seria i numer podane zostały na etapie składania wniosku pozostają dla rozstrzygnięcia sprawy nieistotne o tyle, że mimo tego doszło do faktycznego przelewu pieniędzy na konto oskarżonej. Inna rzeczą jest wnikliwość weryfikacji danych osoby ubiegającej się o pożyczkę, lecz kwestia ta leży po stronie podmiotów oferujących pożyczki w tak ułatwiony sposób i w tak szybkim terminie.

Treść dokumentów, w tym pisma pokrzywdzonego zgromadzonych w aktach sprawy nie została skutecznie podważona, a dowody te wespół z zeznaniami świadka L. tworzą logiczną i spójną całość. Sąd dowodom tym dał wiarę w całości.

Nie może ujść uwadze Sądu, że okoliczności w jakich K. J. zaciągnęła przedmiotową pożyczkę nie stanowią w jej życiu jednorazowego incydentu. Sama bowiem, co także wynika z historii jej rachunku bankowego, zawierała umowy pożyczki z innymi podmiotami właśnie drogą internetową, sama również wskazuje, że w tamtym czasie borykała się z problemami finansowymi, oczekiwała na wsparcie finansowe od strony wuja, który dokonywał na jej konto przelewów kwot pieniężnych. Okoliczności te wzmacniają przeświadczenie, że oskarżona zaciągnęła i tą pożyczkę dla polepszenia swej kondycji finansowej. Jednocześnie ujawnione dochody – w wymiarze wręcz symbolicznym oraz wskazywana trudna kondycja finansowa dodatkowo dowodzą, że oskarżona nie miała zamiaru i możliwości spłaty pożyczki.

Opierając się na wiarygodnych dowodach Sąd doszedł do przekonania, że oskarżona w dniu 5 maja 2016r. działając w celu uzyskania pożyczki po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru i możliwości zapłaty zaciągniętego zobowiązania doprowadziła firmę (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1500 zł w ten sposób, że we wniosku o udzielenie pożyczki podała jako częściowe swoje dane K. L. – jej PESEL, serię i numer dowodu osobistego, co miało istotne znaczenie dla uzyskania pożyczki, czym działała na szkodę wyżej wymienionej firmy. Swoim zachowaniem wyczerpała ustawowe znamiona występku z art. 286 § 1 k.k.

Stopień społecznej szkodliwości czynu jest znaczny. Oskarżona działała w sposób przemyślany z wykorzystaniem łatwego dostępu do ofert pożyczkowych i wykorzystując pobieżność w zakresie weryfikacji składanego wniosku. Jej zachowanie nadto zrodziło istotne reperkusje w sferze możliwości kredytowej, jak i zaciągania umów po stronie K. L..

Za okoliczność obciążającą wpływającą na wymiar kary Sąd uznał uprzednią karalność oskarżonej. Za okoliczność łagodzącą wiek oskarżonej.

Dostrzega Sąd, że K. J. choć była uprzednio karana sądownie to za czyn innego rodzaju, dotąd nie została wobec niej wymierzona kary bezwzględnego pozbawienia wolności i nie dostrzega Sąd, by dla wychowawczych celów konieczne było orzeczenie kary o charakterze izolacyjnym za przypisane w tym postępowaniu przestępstwo. K. J. jest sprawcą młodocianym, w stosunku do którego Sąd powinien stosować takie kary i środki, by przede wszystkim ją wychować. Wystarczająco wychowawczą i dolegliwą karą jest kara ograniczenia wolności, którą zdecydował się Sąd wymierzyć stosując art. 37a k.k. Kara ta spełnia także cele w zakresie prewencji ogólnej, jak i szczególnej.

Wobec powyższego Sąd uznał, uwzględniając znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu i okoliczności wpływające na wymiar kary, że karą sprawiedliwą i słuszną w odczuciu społecznym jest kara ograniczenia wolności w wymiarze 8 miesięcy polegająca na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Sąd na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. orzekł w odniesieniu do dowodów rzeczowych w postaci dokumentów związanych z zawarciem umowy rachunku bankowego o ich zwrocie aktualnemu następcy prawnemu (...) Bank S.A. Dokumenty te bowiem wobec rozstrzygnięcia sprawy są zbędne dla dalszego postępowania.

O kosztach sądowych Sąd orzekł w oparciu o regułę procesową wyrażoną w art. 627 k.p.k. Nie doszukał się Sąd po stronie oskarżonej podstaw do zwolnienia od obowiązku uiszczenia tego rodzaju należności, przyjmując, że oskarżona korzystająca z pomocy obrońcy - osoba młoda przy odpowiednim zaangażowaniu jest w stanie znaleźć zatrudnienie.

­